The Union of the Armenian Evangelical Churches in the Near East (UAECNE) organized a special worship service in thanks to God for the Armenian Missionary Association’s (AMAA) hundredth anniversary, held on Sunday, June 3, 2018, at the First Armenian Evangelical Church in Beirut.

Present in the church sanctuary were representatives from His Holiness Aram I Catholicos, from Maronite Patriarch Rai, from the Arab Evangelical churches, from the Near East School of Theology, from the Armenian Embassy in Lebanon, along with the Deputy Minister of Education and Sciences of the Republic of Armenia. Joining these were pastors and laypersons from America, Australia, Egypt, Iraq and Syria, along with many Lebanese Armenians.

Pastor of the First Armenian Evangelical Church, the Rev. Hrayr Cholakian, gave the call to worship and invited the congregation to sing the Doxology. Raffi Mnassa and Lilit Hovhannesian, eleventh-grade students from the Shamlian-Tatigian Armenian Evangelical Secondary School read Psalm 96 responsively, after which a joint student chorus from Armenian Evangelical school chorus, conducted by Mrs. Nectar Palazian, sang “Count Your Blessings,” “Alleluia, Halleluia” (in English) and “Abril Grgin,” with Mrs. Maria Parseghian accompanying on piano.

Greeting the worshipers on behalf of the UAECNE was the Rev. Dr. Paul Haidostian, Central Committee chair, who noted that the AMAA’s beneficent contribution is felt throughout the Union, in churches, schools and ministries, despite the fact that it does not always broadcast about its work. He commended how the AMAA has looked beyond the pain of loss to the creation of means of moving beyond difficulties, relying on the power of Christ’s good news.

AMAA Executive Director Zaven Khanjian described how the Christian message of salvation must include also following Christ’s example of sacrifice, love, respect and caring. He paid homage to the heroic founders of the first Armenian republic, as well as to the youth of Yerevan’s Republic Square who engaged in a struggle for a brighter and more just homeland without using force. Similarly, he lauded those who in the Middle East struggle for education, enlightenment and the preservation of human rights. In light of the AMAA’s centennial, praising God for his faithfulness, he expressed the commitment to continue assisting the church in its multifaceted, historic mission.

The Armenian Evangelical “Armiss” Choir, directed by Rev. Nishan Bakalian and accompanied by Miss Mathilde-Sandra Cholakian, sang “Yerginke Mer Asdghazart” (J. Khanjian/N. Balabanian), with a solo by Miss Gacia Danaoghlian and flute by Miss Laury Bilalian.

AMAA Board President Dr. Nazareth Darakjian, employing Psalm 23 as a guide, described the founders of the AMAA, thousands of miles from their homeland, turning their attention to the Armenian nation, a traumatized people wondering where their “good Shepherd” and his “green pastures” were. Through the humanitarian work of many non-Armenians, as well as the AMAA, thousands of children in the Middle East were saved and had the opportunity to learn and grow, to worship and work. This he described as the mission of the church: to reach out beyond its borders and aid those affected by war, to help the refugee, rebuild the church, educate the young, and imprint Christ’s love in their hearts.

The gospel reading from Matthew 25.31-40 was read by the Rev. Dr. Krikor Youmshakian, President of the Armenian Missionary Association of Australia. The Armiss Choir sang Handel’s “Great Lord God, Thy Kingdom Shall Endure.”

Rev. Megrditch Karagoezian, President of the UAECNE, preached the sermon on the “Unhindered Work of the Gospel.” Only three years after the horrors of the Genocide, the Armenian people needed a helper. As one of those helpers, he stated that the AMAA presented God at work in Armenian history. “Yet,” he continued, “There is an invisible and unknowable part of God’s work, to which the scripture reading attests. The one who offers help to another cannot know the full effect the good we do will have in the years and generations to come; only God in his goodness can know that.”

Following the congregational hymn, “When All Thy Mercies, O My God,” Rev. Haroutune Selimian, Community Head of the Syrian Armenian Protestant Community, offered a prayer of thanksgiving for the AMAA, beseeching God to give it the strength to continue its service in the homeland and the Diaspora. The Armiss Choir sang Gomidas’ sharagan “Krisdos ee metch” and the Missirian’s “Hayr Mer,” and the service concluded with Rev. Karagoezian’s benediction.

Having had this opportunity to reflect and offer gratitude to God for the AMAA, the worshipers departed with the challenge to commit themselves to continuing in faith and service in Christ’s name.

---

Գոհաբանական Պաշտամունք Պէյրութի Մէջ` Նուիրուած Ամերիկայի Հայ Աւետարանչական Ընկերակցութեան 100-Ամեակին

Հարիւր տարիներ առաջ, քրիստոնէական տեսլականով եւ հաւատքով տոգորուած հայորդիներ, իրենց օգնութեան ձեռքը երկարեցին Հայ ժողովուրդի կոտորակուած բեկորներուն, Ամերիկայի մէջ հիմնադրելով ԱՀԱ Ընկերակցութիւնը: Դար մը ամբողջ Աւետարանչականը սատարեց մեր ժողովուրդի բարօրութեան, յատկապէս կառուցելով եկեղեցի եւ դպրոց: Նախ՝ երկիր կորսնցուցած հայուն գոյութեան, կրթութեան եց զարգացման նպաստեց, աւելի ուշ: հայրենաբնակ կարիքաւորին:

Մերձաւոր Արեւելքի Հայ Աւետարանական Եկեղեցիներու Միութեան կազմակերպութեամբ, Կիրակի, 3 Յունիս 2018-ին, երեկոյեան ժամը 5:00-ին, Պէյրութի Հայ Աւետարանական Առաջին Եկեղեցիին մէջ տեղի ունեցաւ Գոհաբանութեան Պաշտամունք` Ամերիկայի Հայ Աւետարանչական Ընկերակցութեան 100-ամեակի առիթով:

Ներկայ էին պաշտօնական հիւրեր, ինչպէս Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Արամ Ա. Կաթողիկոսի ներկայացուցիչը, Մարոնիթ Ռաի Քարտինալի ներկայացուցիչը, Արաբ Աւետարանական եկեղեցիներու ներկայացուցիչը, ՀՀ Կրթութեան ու Գիտութեան նախարարի տեղակալը, Լիբանանի մէջ Հայաստանի դեսպանութեան ներկայացուցիչը, Մերձաւոր Արեւելքի Աստուածաբանական Ճեմարանի ներկայացուցիչը, եւ Ամերիկայէն, Աւստրալիայէն, Իրաքէն եւ Սուրիայէն ժամանած հոգեւոր հովիւներ եւ աշխարհականներ։

Փառաբանութեան աղօթքով հանդէս եկաւ Վեր. Հրայր Չոլագեան: Ապա ժողովուրդը հրաւիրեց որ «Փառք եւ Պատիւ» փառաբանութեան հոգեւոր երգեն: Հայ Աւետարանական Շամլեան-Թաթիկեան Երկրորդական Վարժարանի աշակերտներ՝ Րաֆֆի Մինասեան եւ Լիլիթ Յովհաննէսեան ընթերցեցին Սաղմոս 96-ը փոխասացութեամբ: Այնուհետեւ Հայ Աւետարանական Վարժարաններու Միացեալ աշակերտական երգչախումբը ներկայացուց «Թուէ՛ Օրհնութիւններդ», «Alleluia, Hallelujah» եւ Զաքար Քէշիշեանի յօրինած «Ապրիլ, Կրկին Ապրիլ» երգերը, խմբավարութեամբ Տիկ. Նեկտար Փալազեանի եւ դաշնամուրի նուագակցութեամբ Տիկ. Մարիա Բարսեղեանի։

Մերձաւոր Արեւելքի Հայ Աւետարանական Եկեղեցիներու Միութեան կողմէ ողջոյնի խօսքով հանդէս եկաւ Կեդրոնական Մարմինի ատենապետ Վեր. Դոկտ. Փօլ Հայտօսթեան: Ան արժեւորեց Աւետարանչականին բարերար ներկայութիւնը որ զգալի եղած է բոլորին կողմէ. յատկապէս մեր եկեղեցիները, դպրոցները եւ ժողովուրդը յաճախ ճաշակած են անոր հոգատարութիւնը, առանց բարձրաձայն յայտարարութեան:

Աւետարանչականը 100 տարիէ ի վեր ծառայած է հայերուն եւ երբեմն ոչ հայերուն բազմաթիւ երկիրներու մէջ, բայց մանաւանդ Միջին Արեւելքի մէջ: Ոյժ, ժամանակ եւ միջոցներ թափած են անոնք, «որպէսզի մեր հաւատացեալ համայնքները աշխարհի բոլոր անկիւններուն մէջ բարգաւաճին հոգեպէս, ֆիզիքապէս եւ մտաւորապէս: Աւետարանչականը ժամանակի ընթացքին սորված է, թէ ոչ միայն պէտք չէ յանձնուիլ ցաւին, այլ նաեւ պէտք է առիթներ ստեղծել դուրս գալու նեղութենէն, հիմնուելով Քրիստոսի բարի լուրին վրայ»:

Ապա Ամերիկայի Հայ Աւետարանչական Ընկերակցութեան խօսքը արտասանեց Գործադիր Տնօրէն Տիար Զաւէն Խանճեան: Ան ըսաւ, որ «որպէս հաւատացեալ չեմ կրնար ինքզինքս սահմանափակել եւ ապաստան մը գտնել փրկութեան խոստումին մէջ՝ առանց հետապնդելու Քրիստոսի զոհաբերութիւնը, սէրը, հանդուրժողութիւնը եւ կարեկցութիւնը: Քաջութիւնը բաժին մըն է մեր առաքելութեան մէջ: Կը խոնարհիմ հերոսներու եւ հերոսուհիներու յիշատակին, որոնք պայքարեցան եւ նահատակուեցան Հայաստանի Ա. հանրապետութեան շրջանին 1918-ին: Նոյնպէս կը յարգեմ մեր երիտասարդներու առանց ուժի պայքարը Երեւանի Հանրապետութեան հրապարակին վրայ, աւելի ուրախ եւ արդար հայրենիք մը ունենալու նպատակով: Կ’ողջունեմ նաեւ այն պայքարները, որոնք կը միտին պահպանել կրթութեան լուսաւորութիւնը Միջին Արեւելքի մէջ եւ աշխարհի ամբողջ տարածքին մարդկային իրաւունքներու պահպանումը»: Խօսքի աւարտին ան ըսաւ, որ «մինչ մենք կը տօնենք Աւետարանչականի 100-ամեակը եւ կը փառաբանենք Աստուծոյ հաւատարմութիւնը, կը պահպանենք մեր լուծը եւ իմաստութեամբ կը զարգացնենք այն ինչ որ ժառանգած ենք բոլոր կողմերով»:

Այնուհետեւ «Արմիս» երգչախումբը, խմբավարութեամբ Վեր. Նշան Պագալեանի եւ դաշնամուրի նուագակցութեամբ Օր. Մաթիլտ-Սանտրա Չոլագեանի, ներկայացուց Վեր. Ներսէս Պալապանեանի «Երկինքը մեր աստղազարդ» երգը, ուր մեներգեց Օր. Կասիա Տանաօղլեանը, իսկ Օր. Լորի Պիլալեանը սրինգով ընկերակցեցաւ:

Ամերիկայի Հայ Աւետարանչական Ընկերակցութեան խօսքը արտասանեց նախագահ Տոքթ. Նազարէթ Տարագճեան: Ան ըսաւ, որ հիմնադիրները «տասնեակ հազարաոր մղոն հեռու կը գտնուէին հայրենի հողերէն եւ Միջին Արեւելքի գաղթօճախներէն», սակայն «անոնց հայեացքը ուղղուած էր դէպի Արեւելք: Անոնց նպատակն էր նորոգել եւ վերաշինել մեր փլատակ եկեղեցիները եւ դպրոցները եւ ամուր պահել մեր դարաւոր քրիստոնէական հաւատքը: 1918-ին … այն ընտանիքները, որոնք հրաշքով իրենց կեանքը պահած էին, ցիրուցան եղած էին աշխարհի տարածքին՝ հացի եւ ջուրի կարօտ… (եւ) հարց տուին «Ո՞ւր է մեր Տէրը , ո՞ւր են (անոր) խոտաւէտ արօտները»: Ազգ մը ամբողջ իր կեանքը մահուան շուքին ձորին մէջ դրաւ … շատ դժուար էր այդ պայմաններուն մէջ Աստուծոյ ներկայութիւնը զգալ: Բայց հասաւ Աստուծոյ օգնութիւնը»: Տոքթ. Տարագճեան աւելցուց, որ «հազարաւոր մանուկներ փրկուեցան շնորհիւ մարդասէրներու, արեւմուտքէն եկած միսիոնարներուն. առիթ տրուեցաւ որ ցիրուցան եղած հայ ժողովուրդը անգամ մը եւս ոտքի կանգնի. գաղթականները շինեցին տուն, դպրոց, եկեղեցի եւ պահեցին Միջին Արեւելքը»:

Ան նշեց, որ « Քրիստոնեայ եկեղեցիին պատասխանատուութիւնները չորս պատերուն մէջ չեն գտնուիր եւ ոչ ալ անոր թաղային սահմաններուն մէջ. առողջ եւ կայտառ եկեղեցիի մը առաւելութիւնը դուրս կու գայ եկեղեցիի շրջագիծէն եւ քաղաքի սահմաններէն, կ’անցնի օգնութիւն հասցնելու պատերազմէն փախած ընտանիքի մը, վերաշինելու այրած եւ փլած եկեղեցի մը, դաստիարակելու ազգի զաւակները եւ անոնց սրտին մէջ դրոշմելու Քրիստոսի սէրը»:

Աստուածաշունչէն Մատթէոսի 25.31-40 ընթերցեց Աւստրալիոյ Հայ Աւետարանչական Ընկերակցութեան նախագահ Վեր. Դոկտ. Գրիգոր Եումուշագեան: Ապա «Արմիս» երգչախումբը ներկայացուց Handel-ի «Great Lord God, Thy Kingdom Shall Endure» երգը, որ մեծապէս գնահատուեցաւ ներկաներուն կողմէ:

Օրուան պատգամը փոխանցեց ՄԱՀԱԵՄի Նախագահ Վեր. Մկրտիչ Գարակէօզեան: Ան անդրադառնալով Ամերիկայի Հայ Աւետարանչական Ընկերակցութեան հիմնադրութեան օրերուն եւ պայմաններուն, նշեց որ «մեր ազգը կարիքը ունէր օգնողի. այդ վիճակի մէջ օգնութիւն եւ հոգածութիւն հասաւ մեր ազգի մնացորդներուն օտարներէն, որոնց միշտ երախտապարտ պիտի մնանք որպէս ազգ: Սակայն օգնութեան եւ հոգածութեան որակը իրապէս բարձրացաւ մեր ազգին մէջ շնորհիւ իր կառոյցներուն. այդ կառոյցներէն մէկն է Հայ Աւետարանչական Ընկերակցութիւնը, որ հիմնուեցաւ Յունիս 1918-ին Ամերիկայի Արեւելեան Նահանգներու Հայ Աւետարանական Եկեղեցիներու Միութեան համաժողովին մէջ առնուած որոշումով»:

«100 տարիներու վրայ տարածուող աւետարանչութեան քրիստոնէական եղբայրական ծառայութիւնը Հայ Աւետարանչական Ընկերակցութեան կեանքին առաջին 100 տարիներու պատմութիւնը մեզի համար կը ներկայացնէ Աստուծոյ գործը մեր մէջ»:

«Ասիկա Աստուծոյ գործին մեզի տեսանելի մասն է միայն: Աստուծոյ իրական գործը, Աւետարանին գործը անտեսանելի է, անչափելի է, անգնահատելի է: Աւետարանին խօսքը նեղութեան մէջ եղող կարիքաւորին մասին է: Սակայն տեսանելի ըլլալէն շատ անդին կ’երթայ ինչ որ ծածկուած կը մնայ մանաւանդ բարիք գործողին աչքին: Իրապէս բարիք գործողը չի գիտակցիր իր գործած բարիքին տարողութեան»:

Խօսքի աւարտին ան ըսաւ, թէ «ո՞վ կրնայ գիտնալ եւ արձանագրել, թէ մեր ըրած մէկ բարիքը ի՞նչ ազդեցութիւն պիտի ունենայ զայն ստացողին ամբողջ կեանքին ընթացքին եւ այդ կեանքէն ալ անդին անոր ընտանիքին եւ յաջորդ սերունդներու կեանքին մէջ: Բարի գործին իսկական գնահատական տալ մարդկօրէն պիտի չկրնանք: Բարիին իսկական արժէքը Ամենաբարին միայն կրնայ ճանչնալ»:

Աւարտին ժողովուրդին կողմէ երգուեցաւ «Աստուած Իմ, Երբ Հոգիս Նայի» նուիրման երգը, ապա գոհաբանութեան աղօթքով հանդէս եկաւ Սուրիոյ Հայ Աւետարանական Համայնքապետ Վեր. Յարութիւն Սելիմեան, ոյժ եւ կարողութիւն խնդրելով Աւետարանչականի Աստուածահաճոյ գործին շարունակութեան համար՝ թէ՛ հայրենիքին եւ թէ՛ ալ Սփիւռքին մէջ: Այնուհետեւ «Արմիս» երգչախումբը ներկայացուց Կոմիտասի «Քրիստոս ի մէջ» շարականը եւ Արմիսի «Աղօթք Տէրունական»-ը:

Վեր. Մկրտիչ Գարակէօզեանի օրհնութեան աղօթքով վերջ գտաւ գոհաբանութեան այս յատկանշական պաշտամունքը: